Pedagogika nieautorytarna T. Gordona
Zasada samozdyscyplinownia każdej osoby i jej aktywnej partycypacji w ustalaniu zasad współżycia.
Prawa, reguły, przepisy i modele zachowań.
Fazy metody rozwiązywania konfliktów:
-
Rozpoznanie i zdefiniowanie konfliktu – polega na poinformowaniu dziecka o tym, jakie potrzeby wychowawcy nie mogą zostać zaspokojone z powodu zaistnienia sytuacji konfliktowej oraz uzyskania informacji o odczuciach dziecka w związku z tym konfliktem.
-
Poszukiwanie możliwych rozwiązań konfliktu – zgłoszenie przez dzieci jak największej liczby pomysłów. Żadne z proponowanych rozwiązań nie powinno podlegać ocenie czy krytyce. Metoda „burzy mózgów”.
-
Krytyczna ocena projektów rozwiązań – wspólna analiza z uwzględnieniem tych, które są do przyjęcia, i te które powinny zostać odrzucone.
-
Wybór najlepszego rozwiązania – czyli takiego, które jest w pełni zrozumiałe dla obu stron i przyjęte bez zastrzeżeń.
-
Opracowanie sposobów wprowadzenie w życie tego rozwiązania – po podjęciu decyzji należy dokładnie ustalić szczegóły jej wykonania.
-
Poddanie kontroli – czy przyjęte rozwiązanie sprawdziło się w życiu.
Racjonalność emancypacyjna:
-
Umożliwia wychowawcom wejście na wyższe, głębsze piętro świadomości.
-
Dysponuje własną orientacją aksjologiczną, preferując emancypację od jakiegokolwiek przymusu.
-
Zawarte w niej kategorie opisu świata, stanowią nie tylko o jej orientacji ontologicznej, ale umożliwiają określenie i ocenianie kultury, innych ludzi oraz samego siebie.
-
Występowanie w pedagogice orientacji epistemologicznej – uznanie nie oczywistość i konwencjonalność kulturowo zdefiniowanego świata oraz niepowtarzalność sytuacji, motywów i racjonalności innych ludzi.