Śledź nas na:



Pedagogika międzykulturowa

H. M. Griese
Kultura – jest ogólnym, zgeneralizowanym dla danego społeczeństwa, narodowości, organizacji czy grupy społecznej systemem orientacyjnym, który został ukształtowany ze swoistych dla nich symboli przekazywanych z pokolenia na pokolenie.


Kulturowy relatywizm – opór przeciw zachodnim systemom wartości, doprowadził do uświadomienia sobie przez część elit Zachodu, ze powszechne w odczuciu Europejczyków wartości i sposoby myślenia mają charakter bardziej lokalny niż sądzona, że inne tradycje kulturowe sa silnie zakorzenione w dziedziczących je społecznościach. „misja cywilizacyjna” Europy prowadzi do konfliktu kultur odmiennych.

 

Idee wychowania międzykulturowego:

  • Konieczność ukierunkowania procesów edukacyjnych na problemy przyszłości świata, np. groźba zagłady nuklearnej, katastrofy ekologiczne, polaryzacja bogactwa i biedy, wzrost fanatyzmu i nietolerancji, terroryzm, emigracje zarobkowe, choroby i epidemie.

  • Przygotowanie społeczeństw do krytycznej analizy współczesnej cywilizacji i do działań mających charakter umiejętnego i odpowiedzialnego sterowania jej dalszym rozwojem.

  • Wychowanie pełnego, bogatego duchowo człowieka, wykształcenie wrażliwości i kultury uczuć, sympatię i empatię w stosunkach międzyludzkich, moralna dyscyplina i zdolność do samorealizacji.

  • Integrowanie człowieka ze światem ludzkiej wspólnoty (rozbudzanie zainteresowania innymi krajami, narodami, likwidowanie uprzedzeń i stereotypów, dążenie do zrozumienia i akceptacji).

 

Migracje ludności i związane z nim problemy:

  • Wzmożona imigracja do bogatych państw Zachodu.

  • Zapotrzebowanie na siłę roboczą – powojenny boom gospodarczy.

  • Europa stała się szybko „kolorowa” (Arabowie, Hindusi, Turcy).

  • Procesy te zostały wzmocnione przez: narastającą globalizację ekonomiczną, polityczne i ekonomiczne kryzysy w Europie Wschodniej, pogłębiające się zróżnicowania poziomu życia pomiędzy bogatymi krajami Północny i biedniejącym Południem globu.

  • Problemy dla tradycyjnych mieszkańców Zachodu: stałe obcowanie z odmiennymi kulturami wymaga zmiany nawyków i stereotypów, rywalizacja na rynku pracy, wzrost kosztów opieki społecznej.

 

Pedagogika bikulturowa – nastawiała się na kształtowanie umiejętności współżycia ludzi w zgodzie z własną kulturą, przyznając priorytet językowi naturalnemu i kulturowej tożsamości dzieci imigrantów.



Zobacz także