Personalizm (persona – osoba):

• Eksponuje osobę jako istotę autonomiczną, jej godność i rozumność.

• Ważnym elementem jest afirmowanie zdolności osoby do miłości oraz samoświadomości.

• Osoba ludzka posiada w sobie walor niepowtarzalny i nadrzędny wobec wszystkich wartości materialnych, animalnych, ekonomicznych, społeczno -politycznych.

Wymiary:

• Strukturalny – osoba jest jednością dwóch bytów: materialnego i duchowego, tworząc psychofizyczną i substancjalną jedność.

• Społeczny – osoba jest istotą społeczną, tzn. Z natury swojej relacyjną.

• Transcendentny – osoba kieruje się w stronę Boga.

Personalizm jako postawa interpersonalna wyrażająca się pełnią szacunku, uznaniem praw i godności drugiej osoby oraz o jej rozwój.

Personalizm filozoficzny, zaangażowany światopoglądowo – pojęciem podstawowym jest pojecie osoby ludzkiej:

• naturalistyczny – odwołuje się do ewolucjonizmu przyrodniczego i psychicznego kierowanego prawami determinizmu.

• spirytualistyczny (duchowy) – eksponuje wolność ducha ludzkiego i jego wewnętrzne zadania doskonalenia samego siebie.

Personalizm egzystencjalny:

• Przeciwstawia się autorytaryzmowi, biurokratyzacji i reformatorskiemu pozoranctwu.

• Eksponuje na pierwszym planie kształcenie młodego pokolenia i samokształcenia wychowawców.